ГІСТОРЫЯ ПАРАФІІ
Да канца XVIІІ ст. рыма-каталіцкія парафіі сёняшняй Пружаншчыны ўваходзілі не толькі ў склад розных дэканатаў, а і дыяцэзій – паўночна-ўсходнія траплялі ў Ружанскі дэканат Віленскай, а паўднёва-заходнія ў Шарашоўскі Луцкай (Луцка-Брэсцкай) дыяцэзіі.
У 1795 г., атрымаўшы статус цэнтра ўезда, Пружаны сталі і цэнтрам аднайменнага дэканата спачатку Луцка-Брэсцкай, потым Віленскай дыяцэзіі, які складаўся з 8-мі парафій: Пружаны, Бяроза-парафія і Бяроза-кляштар (цяпер Бярозаўскі р-н), Ківацічы (цяпер Кобрынскі р-н), Нарэўка (цяпер РП), Сялец і Сігневічы (абодзве Бярозаўскі р-н), Шарашова з філіяй у Вялікім Сяле.
На хвалі рэпрэсіяў пасля паўстання 1863-64 гг., калі былі зачынена шмат касцёлаў і капліц, колькасць парафій дэканата скарацілася да 4-х: Пружаны (без касцёла да 1884 г.), Ківацічы, Сігневічы і Шарашова. Становішча трошкі палепшылася, калі, пасля талярантнага маніфесту 1905 г., адрадзілася парафія ў Сяльцы.

Чытаць далей